Gemis
We missen jullie elke seconde, elke minuut van elke dag.
Het voelt stil, als lachen gieren brullen..
Met jullie niet meer mag.
Soms zitten we in de klas.
Stilletjes starend uit het raam.
In onze sjaal en onze jas.
Zelfs niemand meer bij de kraan.
Niemand die weer eens plassen moet,
Of op zoek is naar zijn banaan.
Geen speelgoed in de laatjes,
Of slijm in m’n haar.
Geen vliegend potlood of gum..
Je zou denken best speciaal.
Al moet ik eerlijk zeggen,
Ik mis het rondvliegend liniaal.
Nooit gedacht dat ik het zo zou missen…
100 keer dezelfde vraag.
Maar wanneer weer, dat is nog gissen.
Maar het liefst antwoord ik, “Vandaag!”
– Liefs, jullie Juffies –